Monografiya o'zbek xalqining qadimiy va sevimli dostonlaridan biri - "Oshiq G'arib va Shohsanam"ning ilmiy tadqiqiga bag'ishlangan. Unda Markaziy Osiyo va Kavkaz mintaqalarida keng tarqalib xalq baxshilari, qiroatxon-qissaxonlar, xalfalar tomonidan asrlar mobaynida kuylanib kelinayotgan "Oshiq G'arib va Shohsanam" dostonining og'zaki, qo'lyozma va toshbosma shaklda tarqalgan 15 ta varianti alohida-alohida tavsiflanadi, qiyosiy tekshiriladi, o'xshash va farqli lavhalar aniqlanib, ularning badiiyati atroflicha yoritiladi. Doston ijrochiligida xalfalarning o'rni, doston motivlarining qiyosiy tahlili, genezisi masalasi, kompozitsiyasi va obrzazlar tizimi, badiiy tili va ifoda vositalariga nazar solinib, muhim ilmiy xulosalarga kelingan.