Unilibrary. Oliy ta'lim muassasalarining yagona elektron kutubxona axborot tizimi.

ҲАЗРАТИ АТТОР

Йўл азобли эди. Фалак тоқидаги қуёш гўёки қум барханларини эритиб, уммонга қўшиб юборгудай шиддат ила борлиққа олов пуркарди. Қилт этган шабадага зор янтоқлар оғиздан чиққан нафасга ёнгудай. Бархан биқинида турган эчкиэмар, томоғи лўққилашини ҳисобга олмаса, худди ёғочга ўхшаб кўринади. Бир қарашда саҳрода ҳаёт сўнган каби борлиқ рангсиз ва нурсиз

Шайтанат 1-китоб

Катта шаҳарга донғи кетган қўшиқчи тунда уйига қайтади-ю, кўксига пичоқ қдалган хотиники кўради. Гарчи қотилликкса алоқаси бўлмасада, айбни бўйнига олади. Отишга ҳукм этилиб, ўлиб кетишни истайди. Аммо жиноятчилар тўдаси бошлиғининг аралашуви билан у отувга ҳукм этилмайди. Қамоқдан юрагида қасос ўти аланга олган ҳолда чиқади ва қасос ола бошлайди.

Шайтанат 2-китоб

Кенг китобхонлар оммасига мўлжалланган. Ёзувчи Тоҳир Малик қаламига мансуб бўлмиш «Шайтанат» асарининг биринчи китобида сиз жиноятчилар гуруҳи бошлиғи Асадбек ва унинг қизи Зайнаб, қушиқчи Элчин, унинг дўсти Анвар, Асадбекнинг суюкли шогирди Жамшиднинг ҳаёти билан танишган эдингиз. Асар Жамшиднинг ўлими, Зайнабнинг ўзини осиши билан якунланган эди. «Шайтанат» қиссасининг иккинчи китобида бу қаҳрамонларнинг кейинги тақдири қаламга олинган. Унда Жамшиднинг қандай қилиб ўлимдан қутулгани, Зайнабнинг қора кучлар чангалига тушиб қолгани каби воқеалар баён қилинган.

МЕРГАН

Қайниси жўнашини эшитиб, Бекиўлатнинг боши кот- ди. Хушлашгали келса, эплироқ кутиш керак. Нима қилсайкин-а? Уйда бир кап ун йўқ. Эшикли уй. Биров карса, қўлинг тош остида бўлсаям олдига нон қўйиш лозим. Дастурхон очмоққа зор. Болалари «Пон бейниг! Пон! Нон!» деб юрак-бағрин эзишади. Уйчининг ўйи битгунча, таваккалчининг оши битади. Бекпўлат ток зордаги бор узумни уздида бир қадоқ унга қайтди

ЎТКАН КУНЛАР

Саройнинг тўрида бошқаларға қарағанда кўркамрак бир ҳужра, анови ҳужраларга кийгиз тўшалгани ҳолда бу ҳужрада қип-қизил гилам, угталарда бўз кўрпалар кўрилган бўлса, мунда ипак ва адрас кўрпалар, наригиларда қора чароғ сасиғанда, бу ҳужрада шамъ ёна-дир, ўзга ҳужраларда енгил табиъатлик, серчақчақ киши-лар бўлғанида бу ҳужранинг эгаси бошқача яратилишда

Шайтанат 3-китоб

Кенг китобхонлар оммасига мўлжалланган. Ёзувчи Тоҳир Малик каламига мансуб бўлмиш «Шайтанат» асарининг мазкур учинчи китобида оғир хасталикка учраган Асадбекнинг руҳй ҳолати, Зайнабнинг такдири ва жиноятчилар оламидаги талвасалар ҳикоя қилинади.

СИНЧАЛАК

Носиров қабулхонада ҳурмат юзасидан ўрнидан тур- ган ёрдамчиси-йигирма икки ёшлардаги баланд бўйли, хушкомат, жуда нозик қизга салом бериб, кабинетига кириб кетди. Қиз бир даста газета-журнал, битта қизил папкани олиб, унинг кетидан кирди, бу нарсаларни сек- ретарнинг столига қўйди-да, бориб деразаларин очиб юборди. Дим кабинетга боғчадан муздай ҳаво; ҳанда- лакними, босволди қовунними эсга соладиган ялпиз ҳи- ди кирди; чумчуқларнинг чугурлаши

САРОБ

Қиз эшик олдига юраги бетламайроқ келди, унинг қабзасидан ушлаб аста тортиши нарёкдан бировнинг қаттиқ итарган пайтига тугри келди: эшик оёғининг учига тегиб қопчигандан сунг четланиб, ичкаридан чиққан йигитга йул берди. Йигит дарров бутун вужуди билан таассуф билдириб, афв суради

ЎТМИШДАН ЭРТАКЛАР

Шукурбой аканинг ўғли Аҳмаджон уруш бошланган кунлари ҳамрайони бўлган бир талай, колхозчи ёшлар қатори аскарликка ариза берганида «дарров милтиқ оламану урушга кетавераман» деб ўйлаган эди. Ҳарбий комиссариатдагилар: «Йўқ, Аҳмаджон, ҳозир одам керак эмас» дейишди. У қайтиб ўзининг «Пахтачилик» колхо- зида кетмонини чопиб юра турди, лекин ўзини улуғ по- ходда бирон англашилмовчилик орқасида бўлинмасидан кейинда қолган жангчидай сезар эди

ТАНЛАНГАН АСАРЛАР

Дунёда кутловлар бор Бири биридан гўзал, Дунёда табриклар бор Бири биридан эзгу. Ва лекин бу оламда Топилмас ҳеч бир маҳал Она-юрт қутловидан Баландроқ бирор туйғу

ТАНЛАНГАН АСАРЛАР

Мснинг туБилиб Усган, болалигим Утган жойлар Карши (кдцимги Насаф) ша\рвдан беш-ун накурим шимолрок; томон- даги КУнгиртов этакларидир. КУнгартов дегани у ерда дов-да- рахт йукдиги, куринишининг кулранг-кУнгир тусда булганли- гидандир. КУнгиртовда ягона шур сувли булок; бор, уни КУтир- булок, дейдилар. Чунки, унинг шУр, тузлик сувидан одамлар турли дардларига шифо топиб юрадилар

Таьрифи адиб

Абдулла Қодирий — Жулқунбой 1894 йилнинг баҳорида Ташкент шаҳри Бешёғоч даҳа, тўртинчи Эшонгузар маҳалласида дунёга келди. Отаси Қодир бобо йигитлик чоғларида хон ла р га сарб озлик ҳам да савдо билан шуғулланган, кейинчалик, кексайгач, боғбонлик қилиб кун кечирган. Онаси Жосият биби уй бекасы бўлганлар

To`kilayotgan yaproqlar

Nobel mukofoti sovrindori Gabriel Garsia Markesning "To'kilayotgan yaproqlar" qissasi inson taqdiri haqida bitilgan mungli qoʻshiqqa o'xshaydi. Bir tomonda odamlarga yordam berishdan bosh tortib, yolgʻzilikda oʻzini o'limga mahkum qilgan insonni so'nggi yoʻlga kuzatish burchi. Boshqa tomonda uning o'z xonasida irib-chirib ketishini istagan olomonning qarshiligi. Ushbu asar har bir kitobxonni o'ylashga, mushohadaga chorlaydi. Shuningdek, ushbu toʻplamdan adibning "Oq yo'l, janob prezident" hikoyasi ham o'rin olgan.

Шайтанат 4-китоб

Катта шаҳарга донғи кетган қушиқчи тунда уйига қайтади-ю, кўксига пичоқ қадапгаи хотинини қўради. Гарчи қотилликка апоқаси бўлмаса-да, айбини бўйнига олади. Отишга ҳукм этилиб, ўлиб кетишни истайди. Аммо жиноятчилар тўдаси бошлиғининг аралашуви билан у отувга ҳукм этилмайди. Қамоқдан юрагида қасос ўти аланга олган ҳолда чиқади ва қасос ола бошлайди.

Толзордан эсган шамол

Ушбу китоб жахон тилларининг деярли барчасига таржима қилинган бўлиб унда ёзувчининг ўғли ёзги таътилда бошидан ўтказган воқеалар хақида сўз боради

Yolg`izlikning yuz yili

Kitobxon nazarida avval boshdan jannatmonand yurt sifatida tasavvur uyg`otadigan Makondo fuqarolari bora-bora boshqacha hayot tarzi bilan yashashni xohlab qoladilar: ularga endi o`zlari makon tutgan yer torlik qiladi, ozodlik, hurlik istab qoladi qalblari. Alaloqibat esa tabiat in`om etgan baxtdan yuz o`girish ularga qimmatga tushadi, itoatsizliklari oqibatida muqarrar yolg`izlikka hukm qilinadilar.