Unilibrary. Oliy ta'lim muassasalarining yagona elektron kutubxona axborot tizimi.

Фузулий девон

Муҳаммад Сулаймон ўғли Фузулий 1498 йилда Ироқнинг Карбало шаҳрида зиёли оиласида дунёга келди. Шоир дастлаб Карбалода, кейинча Бағдод шаҳ- рида таҳсил олиб, шу ерда яшади ва умрининг охиои- гача муаллимлик билан машғул бўлди. Фузулий — шундай улуғ санъаткор, шундаи фусункор шиирки, уни ўқиркансан беихтиёр сеҳрланиб, лол бўласан киши.

Сув париси

Рус халкининг улуғ шоири, янги рус адабиётининг асосчиси Александр Сергеевич Пушкин (1799-1837) ижоди рус ва умуман, жаҳон адабиёти тараққиётига жуда катта таъсир кўрсатди. Зеро, Ер юзида Пушкин номини эшитмаган инсон бўлмаса керак. Шеърият мухлиси борки, унинг исмини билади. Пушкин мағрур куйлаган эрк ва хақиқат ғояларининг хаёт бахшлиги, шеърий даҳосининг қудрати билан башарият шоирига айланди.

Коинот оқимлари

Ушбу роман Жюль Верн каби илмий фантастика усталарининг асарларини севиб ўқийдиганлар ва барча адабиёт мухлисларига мўлжалланган.

Шердор

Шарқнинг энг қадим шаҳарларидан бири, ўзбек халқиниг фахр- ифтихори Самарқанд ҳақида ҳикоя қилинади.

Улуғимсан Ватаним

Ўзбекнинг ардоқли шоири Муҳаммад Юсуфнинг ушбу тўплами "Улуғимсан Ватаним" деб бежиз номланмади. уни ижодида Ватан мавзуси асосий ўринни эгаллаган . Юртга муҳаббат унинг ҳамма туйғулардан устин эди.

Капитан қизи

«Рус шеъриятининг қуёши» деб ном олган Александр Сергеевич Пушкин насрда хам, назмда хам самарали ижод қилган буюк сиймодир. У янги рус адабиётининг асосчиларидан бири сифатида рус маданияти тарихига кирди. Пушкин ўзининг йўл хотиралари, бадиҳалари, тарихий роман ва қиссалари билан насрчилик жанрига асос солди. Шоир ижодида эртаклар ҳам алоҳида ўринга эга. Унинг ижоди рус драмаси ва театри тараққиётида ҳам муҳим роль ўйнади.

Бизнеснинг буюк олами

Ёшлар билан суҳбатлашсам, икки томондан хурсанд бўламан.Биринчидан, улар билан мулоқот менга янги куч багиш лайди, фикрни янгилайди, иккинчидан, улар билан ўз хаётий тажрибаларим билан ўртоқлашаман. Айнан, шунинг учун ёшлар билан сухбатлашишни ёқтираман. Ёшликда ўзим ҳам катталар блан гаплашишни яхши кўрар эдим. Улар билан бўлган суҳбатларда йиллар мобайни да тўплаган бой тажрибалардан сабоқлар олар эдим. Ушбу сабоқлар ҳануз хотирамда, халигача уларга амал килиб келаман.

Мулк

Ҳар гал уста Жамшиддин дунё борди-келдисини унча- мунча фахмлайдиган ўғли билан ганжинаи бебаҳога рўпара бўлган чоғ кўнгли ўсади, нечундир энтикиб қўлда улусни ўйлаб бу хазинани жамғарган отага ҳам, уни жонидан асраб, камитмай келаётган уқувли фарзандга ҳам ҳавасланади.

Муншаот

Қўлингизга олиб, ўқий бошлаганингиз мазкур китобни маънолар хазинасидаги бир жавҳар деб атасак ҳам булар. Ажабки, бизнинг бу кунларимизда илм-фан ғоят тараққий этиб, одамлар бир-бирларига мактуб ёзмай қўйдилар. Инсон учун ҳузурбахш бўлган бу юмушни телефон, телеграф ва факс ва ниҳоят интернет деган воситалар бажаряпти. Қадимда дунё мунавварлари, хусусан шарқ алломолари мактубот тарзига алоҳида эътибор берганлар. Алишер Навоий ҳазратларининг "Муншаот" (яъни иншо) деб аталмиш китоблари фикримиз далили.

Давр менинг тақдиримда

Бу мемуар эмас, чўчиманг. Бу ўйчан бир қисса. Баъзан батафсил, баъзан яккам-дуккам ҳатлаб ўтувчи, узуқ-юлуқ ҳамки, ишқилиб қисса.

Қайтганимда уйда бўл...

Bu yerda yil-o’n ikki oy qish hukmron. Ko’pincha chiyillab, ahyon-ahyonda esa o’kirib qoladigan ayozi bor, Ignadek shimol shamoli bu tap-taqir yerlar va uning aholisini o’z hukmronligiga asir qilgancha qo’yib yubormaydi. Ularning ko’pchiligi tug’ilganlaridan beri sadoqatlaridan g’ururlangancha bu yerlarni tark etishmagan. Yana yillar davomida bandidan uzilgan bargdek quloch yozib ummonning boshqa sohiliga qochib ketadiganlari ham bor. Bular asosan tirnoqlarini yorqin ranglarga bo’yab olgan qo’ng’ir sochli ayollar. Ummon ortga chekinayotgan noyabrning so’ngi besh kunida ular bir qo’liga jamadonlari, boshqasi bilan bolalarini yetaklab jigarrang plashlariga o’ralgancha bandargoh tomonga shoshilishadi.

Қизимга мактублар

Бу дунёга келганларнинг, албатта, кетмоғи бор. Кимдир бир кун олдин, кимдир бир кун кейин... Кетади-ю, қайтмайди. Мангу дунё абадий уни ўз қучоғига олади. Кетмоғи яқин қолганини киши сезганда чўчимайди, аммо турли ўйлар қуршовига тушади, кечган, кечирганларини эслайди, олис, яқин одамлар кўз олдидан ўтади.

Когда я вернусь, будь дома

Теперь я отчетливее ощущаю вечность жизни. Никто не умрет, и те, кто любил друг друга в одной жизни, непременно встретятся после. Тело, имя, национальность – все будет иным, но нас притянет магнитом: любовь связывает навсегда. А пока что я проживаю жизнь – люблю и, бывает, устаю от любви. Запоминаю мгновения, бережно храню в себе эту память, чтобы завтра или в следующей жизни обо всем написать.

Одам бўлиш қийин

Шоҳ Муслим дунёдаги энг доно, энг одил подшолардан эди. Унинг мамлакати гўзал, шаҳарлари обод, халқи тинч, фаровон турмуш кечирарди. Аммо подшонинг фарзанди йўқ эди. Бу фақатгина унинг ўзини эмас, бутун халқни ташвишга солиб қўйган эди. Орадан кўп йиллар ўтди. Подшо қариб, бир оёғи ерда, бир оёғи гўрда турган пайтда фарзанд кўрди. Севинчи ичига сиғмай қирқ кечаю қирқ кундуз халққа ош берди.

Кимнинг ташвиши йўқ

Назир ота ғалати туш кўриб уйғонди. Тушига хотини кирибди. Катта тоғ эмиш. Бир ёғи олмазор, бир ёғи шафтолизор. Орқада дарё. Хотини шу дарё лабида туриб уни имлаётганмиш. Боирбди. Энди қўлини чўзган экан, хохолаб ўзини сувга ташлабди-ю, сузиб кетибди. Назир ота ҳам тушибди. Аммо қанча ҳаракат қилмасин, унга етолмабди....

Ой тўлган кеча

Шoupa ва адиба Мунаввара Тиллабоеванинг китоблари адабиёт мухлислари томонидан илиқ кутиб олинади. Муаллифнинг "Ой тўлган кечада" тўпламида унинг эсдаликлари, хотиралари жамланган. Устозларга эҳтиром , ота-она олдида бурчдорлик, шогирдлар камолотидан қувониш, келажакка ишонч — бу ва бошқа туйғулар мазкур тўпламнинг мундарижасини ташкил этади.